Het zal een jaar of 20 geleden zijn dat ik, -als puber met alle puberperikelen die de meesten van ons doormaken-, af en toe diepzinnige momenten en inzichten had.

Tussen de tientallen posters van mijn favoriete boyband Take That, welke overigens al mijn muren en plafond (ja echt!) bedekten, was een plekje gereserveerd waar een ingelijst gedicht te vinden was.
Een gedicht dat mij toen zo diep raakte in al mijn onzekerheden van die tijd. Vinden mensen mij wel mooi, lief, bijzonder genoeg? Ben ik wel leuk genoeg voor anderen en willen mensen wel vrienden met mij zijn?

Niet wetende dat dit gedicht na al die jaren nog zoveel betekenis zou hebben en gedurende mijn prachtige reis met Anderz Gastvrij de essentie weergeeft van gastvrijheid en gastbeleving.

Het gedicht gaat als volgt:

What’s a garden without flowers?
A garden without flowers, is like a life without friends.
Plant flowers in your garden en make friends in your life, than you’ll be happy.

Zoveel jaren later en met zoveel lieve vrienden om mij heen, -waarvan velen al heel veel jaren een geweldig deel uit maken van mijn leven-, besef ik dit maar al te meer.
De drukte van werk, gezin, familie gezondheid en verplichtingen, maken dat ik niet altijd iedereen de tijd, liefde en aandacht kan geven die ik wil. En ik prijs mij dan ook gelukkig dat deze bijzondere mensen, allen unieke, prachtige, geweldige individuen al zo lang deel uitmaken van mijn leven.

Hoewel ik met periodes niet de meeste geweldige vriendin ben, -ik kan namelijk gerust een paar weken of maanden niks van mij laten horen-, is er altijd onze band, ons vertrouwen en ons respect en liefde voor elkaar dat ons met elkaar verbindt, al spreken en zien we elkaar niet wekelijks.
Zonder verwachtingen en verplichtingen naar elkaar, maar altijd met onze sterke band, -die zich de jaren die achter ons liggen zo ontzettend sterk heeft gevormd-, weten we elkaar altijd weer te vinden in goede tijden en in slechte tijden en weten we dat we er voor elkaar zijn, onvoorwaardelijk.

Dit is een mooie brug naar de omschrijving van de relatie tussen jou en jouw gast. Ook deze zou onvoorwaardelijk moeten zijn, gebaseerd op vertrouwen, respect voor ieder individu met haar eigen wensen, verwachtingen en bijzonderheden, een band die zich vormt met de jaren, waarbij jouw gast je altijd weer weet te vinden in goede tijden en in slechte tijden.

Nu zie ik de vraagtekens; wat heeft dit te maken met dat bloementuintje? Alles!

Elke nieuwe gast is een zaadje dat wordt geplant, dat kan een venijnige cactus zijn (want wees eerlijk, niet elke gast is leuk en kan ook erg gemeen prikken!), of een prachtige rode roos die iedereen verblindt in haar schoonheid.
Maar welke bloem of plant er ook groeit uit dit zaadje, deze heeft water nodig om te groeien.
Dit betekent tijd en aandacht en je verdiepen in wat deze specifieke bloem of plant (a.k.a. jouw gast) nodig heeft.

Vetplantjes zijn lekker makkelijk, die hebben weinig nodig, met een druppeltje aandacht zijn zij al snel blij en tevreden.

Orchideeën daarentegen vergen veel aandacht, precies op het juiste moment de juiste hoeveelheid water, snoeien op gezette tijden, extra voeding geven, waar de voorkeur natuurlijk uitgaat naar speciaal ontwikkeld orchideeën voeding. Want ja, een orchidee kan zichzelf namelijk erg belangrijk vinden en wil graag het beste van het beste.
En dat mag, iedereen haar eigen wensen!
Het allerbelangrijkst is heel goed kijken wat deze orchidee nodig heeft, omdat de ene orchidee nu eenmaal wat veeleisender is dan de ander.
Feit blijft dat hoe meer aandacht je jouw orchidee geeft, hoe groter deze zal groeien en hoe mooier deze zal bloeien.

Jouw gasten zijn net als vetplantjes en orchideeën, allemaal uniek met eigen wensen, voorkeuren, behoeften, uiterlijk en karakter.
De één staat graag in de schaduw, deze hoor je niet en zie je niet. De ander staat graag vol in het zonlicht en schreeuwt juist om aandacht.
Essentieel is om eenieder altijd jouw aandacht te geven, op de manier waar zij zich prettig bij voelen.
Ook het vetplantje wil zich welkom voelen en jouw aandacht, al hoor je hem niet en zie je hem niet.
Net als de bonsai, sansevieria en vingerplant, ook zij groeien en bloeien wanneer je ze de aandacht en liefde geeft waar zij behoefte aan hebben.
Zo grappig, zie al helemaal voor me hoe jij jouw gast verdeeld in de categorie vetplant, vingerplant en bonsai 😉.

Welk bescheiden plantje of prachtige bloem je ook voor je hebt, samen vormen zij jouw bloementuin.
Jouw garden of flowers, waar al jouw aandacht naartoe gaat, welke je water geeft en welke je verzorgt en verwent.
Het mooie is dat je jouw garden of flowers altijd uit kan breiden door zaadjes te blijven planten en ook deze zaadjes de aandacht te geven die ze van jou vragen en van jou nodig hebben.
Heb ze lief, koester ze, verzorg ze en laat ze deel uitmaken van jouw eigen, unieke garden of flowers.

En als de tijd daar is, kun je beginnen met stekken.
Je zorgt dat jouw vetplantjes en orchideeën zich gaan vermeerderen, dat ze er zelf voor gaan zorgen dat jouw garden of flowers groeit, ambassadeurs worden van jouw bedrijf, omdat dit tenslotte de mooiste tuin is die er te vinden is, waar iedereen zich welkom voelt, de ruimte krijgt om zichzelf te zijn en te groeien, te genieten en gewoon te mogen zijn wie ze zijn.

Maak van jouw gasten jouw vrienden, vrienden die op jou kunnen rekenen, jou vertrouwen, jou respecteren en zorg dat je er voor ze bent, in goede tijden en in slechte tijden.
Zorg dat ze graag bij je zijn, je naar ze luistert en dat ze zich welkom voelen, kortom, wees een goede vriend voor jouw gasten.

En als je ze een tijdje niet hebt gehoord of gezien, neem dan weer eens contact met ze op.
Geef jullie vriendschap weer wat water, vraag hoe het met ze gaat en of je iets voor ze kan betekenen?
En laat ze vooral weten dat je ze mist in jouw garden of flowers, en dat ze heel erg welkom zijn om weer een prachtig plekje te krijgen op hun eigen geliefde stek.
Want niks is zo fijn als het gevoel welkom te zijn!

Plant flowers in your garden and make friends in your life, than you’ll be happy….